BEMBEYAZ

Soğuk iliklerimde bir sancı gibi vuruyor bedenime

Çıplak yeryüzü sarılmış beyazlara sımsıkı
Nefes almak imkansız sensiz bu şehirde
Kasvetli, karanlık, yoksun...
Sabahın ilk ışıklarıyla yol alıyorum caddelerinde
Uykusuz ve yorgun gecelerin ardından
Gülümsemenle ısıttığın o şehri özlüyorum
Bendeki nam-ı diğer şehr-i hüzün
Kolay değil belki de zincirleri kırmak
Yeniden başlamak her sabaha bir gün öncekinden farklı
Akşamları karanlık yokluk gibi çöküyor şehre
Tuvallere seni çiziyorum son kahvemi yudumlarken
Her akşam baştan yaratıyorum seni

Bembeyaz...

Giray ORAL

11 Ocak 2012 22:16