BİR SONBAHAR GECESİNDE

Bir sonbahar gecesiydi
Yürüyordum ağaçlar arasında
Yerlerde kurumuş kurumuş yapraklar
Dallar üşümüş titremekte
Kuşlar sığınacak yer arıyor
Bir ağaca konuyor olmuyor
O ağaçtan bu ağaca derken
Yine kaçamıyor bu mevsimin hışmından
Hafif esen ılık bir rüzgar
İşliyor içime, ürperiyorum birden
Yaprakların hışırtıları kemiriyor kulaklarımı
Saatler ilerledikçe ortalık tenhalaşıyor
Ben hala yürümeye devam ediyorum
Düşüncesiz ve manasızca
Ve yağmur başlıyor...
Etrafıma bakıyorum
Rengarenk şemsiyeler açılıyor gecenin karanlığında
Yağmur şiddetini artırdığında
İnsanlar koşuşturuyor, kaçıyorlar yağmurdan
Kimi evine, kimi sığınacak bir ağaç altına
Bir an önce gitme telaşında
Ben ise yağmurun o ıslak sesini dinlemekteyim
Üzerime düşen damlalar beni kendime getiriyor
Yağmur hayallere sürükler beni
Islanan gözlüklerimi çıkardığımda
Herşey toz pembe gelir bana
Gerçekleri görmez olurum
Hayal dünyamda
Saçlarımın ıslaklığını esen rüzgarla
Dalgalanışını hissediyorum içimde
Yağmur içime işledikçe düşünmeye başlıyorum
Caddeler boş, sadece ben ve düşünceler
Daldıkça hayallere yağmur altında
Ellerimi açıyorum ıslaklığa
Gözlerim sonsuzlukla göz göze
Kalbimden tüm vucuduma yayılan bir sızı hissediyorum
Artık yoruldum terk ediyorum bu caddeleri
Belki başka bir sonbahar gecesi
Ben yine burada olurum
Düşüncelerim ve hayallerimle...

Giray ORAL