Karmasikliklar icerisinden cikmaya calistikca daha da karisiyorum galiba. Oysa bir daha hicbir sey bir daha eskisi gibi olmayacakti, 9 ay once biraktiklarim ardimda kalacak, herseye sifirdan baslayacaktim. Ne kadar da kolaydi gitmesi , ve bir o kadar da kolaydi gelmesi; ya burada devam etmek kalan yasantiya... Bir turlu cozemedigim bir sey surekli benimle beraber, sadece bana degil etrafimdakilere de zarar veriyor sanki. Yogunluk degil derdim, yorgunluk ise hic degil; benim derdim ben. Ben olmak beni korkutuyor; ben olmak beni aglatiyor her gece. Giray olmak cok guzel de ya `ben` olmak? Peki sen hic sordun mu kendine sen olmanin nasil birsey oldugunu? Yeni bir karmasikliga daha yol alirken ben, arkamda eskileriyle yuruyorum. surekli zihnimde cakan simsekler, ucusan dusunceler ve beklentiler.... ve haykirislardaki umitsizlikler.... neydi bunu bana yapan? Ya da neydi bunlari yasamak zorunda kalmamin sebebi? Neydi uykusuzlugumun gozyaslari ya da kimdi?
Peki Pazar gunu degisecek mi birseyler, yeni bir yila yeni bir Giray girecek mi? Bilmiyorumm....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder